بچه بیش فعال . آری یا نه؟

سلام.تاحالا شده فکر کنید بچتون بیش فعاله و این قضیه یه جورایی ناراحتتون کنه؟ بهار امسال من و آتیلا یک هفته رفتیم شمال.رفتیم توی یک روستای خوشگل که هر چی ازش بگم کم گفتم. خلاصه آتیلا اون هفته رو کلی حال کرد.بماند که من توی اون هفته همش داشتم بافتنی میبافتم و درست و حسابی به بچم نرسیدم.ولی میدونید که بچه ها نمی ذارن بهشون بد بگذره.القصه.توی اون یک هفته آتیلا کارهایی کرد که یک کمی منو ترسوند.جسارتش برای انجام کارهای خطرناک چندین برابر شد. مثلا میدوید دنبال حیوانات مختلف مثل گاو یا الاغ و سعی میکرد اونارو ببوسه!!!   

 البته وررفتن با انواع حشرات که بماند.

 

اون گاو رو میبینید اون پشت؟ از دست بوسای  آتیلا فرار کرده چون به محبت خودش اطمینان نداشته !  

 

اینجا هم آتیلا خیلی خوشحال بود چون الاغ تا ۳۰ سانتیمتریش اومد و آتیلا اون رو نوازش کرد و حالا داره برای مادر بزرگش تعریف میکنه  

 

 فکر میکنید که ما کی رسیدیم ؟ وقتی آتیلا ۲ تا دست و ۱ پاش توی این شومینه بود.همین شومینه روشن که میبینید! و در حالی که لپاش از حرارت سرخ سرخ بود یک تکه هیزم که یک سرش آتش داشت رو برداشته بود و میگفت : مامان .برات آتیش آوردم  من هم با مهربونی و قربون صدقه و در آخر با تهدید و تشر راضیش کردم که با انبر هیزم ها رو جابجا کنه.  

جالب اینجاست که توی اون یک هفته ترس ( البته ترس که نه احتیاط )آتیلا از همه چیز از جمله ارتفاع  ِ اخم مادر و خلاصه همه چیز ریخته بود. من که یک کم از این حرکات آتیلا ترسیده بودم بعد از رسیدن به قزوین با یک مشاور صحبت کردم و شرایط آتیلارو براش توضیح دادم و ایشون هم از من خواستن تا آتیلارو پیششون ببرم. با رفتن ما پیش ایشون آتیلا شد همون بچه با احتیاط و حرف گوش کنی که بود! بعد از کلی صحبت ایشون به این نتیجه رسیدن که بی باکی بیش از حد آتیلا ناشی تاثیر از محیط بوده و نشون ندادن ترس از جانب خود من هم مزید بر علت شده.چون من ترس از حیوان یا حشره و یا هر چیز دیگه رو جلوی آتیلا بروز نمیدادم و طبعا اون هم از چیزی نمیترسید. خلاصه خیال ما راحت شد.ولی من دو تا درس خوب گرفتم . اونا از این قرار هستند : اول اینکه بی باکی با بی احتیاطی فرق داره.خوبه بچه بی باک باشه ولی بی احتیاطی هرگز.دوم ما آینه بچه ها هستم و خودمون رو توی اونا میبینیم ولی بچه ها از بعضی رفتارهای پیچیده ما سوء برداشت میکنن.پس باید بعصی چیزارو زبونی براشون توضیح بدیم. و الان پسر ۲ سال و سه ماهه من ازاون روز خیلی فرق کرده و ما احتیاط کامل رو توی حرکات و گفتارش میبینیم. به امید روزی که آتیلا این درس رو به بچه های خودش بده.